Een tijdje geleden schreef ik over mijn eigenaardigheden. Ik heb er nog veel meer. Eens kijken of ik er nog 5 op een rijtje krijg.
Autoklok
Dit is een hele grote ergernis voor de wederhelft. Al sinds ik een auto heb, doe ik dit op mijn manier. Hij heeft het ooit één keer aangepast en toen was ik de hele winter in de war. Kijk, nu is het bijv 07.00 uur en mijn autoklok geeft dat ook braaf aan. Maar dan wordt het winter en gaat de klok een uur achteruit. Het is dan geen 07.00 uur maar 06.00 uur. Maar de klok staat nog op 07.00 uur. En dat laat ik zo. De hele winter loopt mijn autoklok dus een uur voor. En daar ben ik aan gewend. De logica? Die is er niet. Behalve dat ik het al 13 jaar zo doe.
Eetgewoontes
Ik heb hele rare eetgewoontes. Ik werd met nog geen 4 pond geboren en ik at mijn hele leven slecht. Groot ben ik dan ook nooit geworden. Een groot aantal trauma’s droeg er aan bij dat ik nog slechter ging eten. Later haalde ik dat in, toen ik leerde omgaan met mijn trauma’s. Toen ik EMDR volgde. En schematherapie. Maar die rare eetgewoontes worden getriggerd als ik slecht in mijn vel zit. Anderen zullen gewoon voor altijd blijven. Ik laat altijd één hapje staan. Altijd. Want: ik heb nu de controle. Niemand dwingt me te eten. Gekookte groenten met aardappels eet ik niet. Nooit. En of ik nieuwe dingen probeer? Heel vaak zelfs, maar alleen als ik lekker in mijn vel zit. En kijk ook maar niet naar mij, als ik eet. Dan stop ik met eten.
Brokkenpiloot
Pech, onhandig; je kunt er allerlei labels aan hangen. Niemand kijkt er raar van op als ze een telefoontje krijgen dat ik in het ziekenhuis ben. Is de kans 1 op zoveel miljoen? Reken maar dat ik ‘m te pakken heb. Een ziekte die alleen bij volwassen mensen in ontwikkelingslanden voorkomt? 8yo me had het te pakken! Mexicaanse griep in het 1e stadium: count me in. Accuut nierfalen in Spanje? Vijf dagen ziekenhuis en repatriëring naar huis! Verder scheurde mijn trommelvlies bij het canyoning in Nieuw-Zeeland, flikkerde ik van een rots in Ierland tijdens het mountainieren en kwam ik van de laatste trip terug met een darmontsteking. En, ik brak 3 middenvoetsbeentjes tijdens mijn eerste poging tot een gabberdansje toen ik 16 was. Dat is een verhaal apart.
Een geheim
En dan ga ik jullie nu een van de best bewaarde geheimen vertellen. Ik ben heel sterk met mijn tenen en het heeft een bijzondere oorzaak. Als kind al had ik een knuffel: een egel. De egel, die overigens geen naam heeft, ging overal mee naartoe. Jullie weten inmiddels van mijn voorliefde om op blote voeten te lopen. Mijn egel ging altijd overal mee naartoe tussen mijn tenen. En ‘s avonds in bed verdween de egel tussen mijn voeten, ik speelde net zolang tot ik in slaap viel. Na 31 jaar eigen training kan ik hele rare kunstjes met mijn voeten. Als ik me verveel of onrustig ben zit ik met mijn tenen te spelen. Zo heeft meneer menig blauwe plek op zijn been omdat ik hem ‘s nachts of als ik op de bank zit loop te knijpen. Verder kan ik alles oppakken van de grond met mijn voeten. Sinds ik een dochter heb doe ik dat ook veelvuldig, want zij smijt graag alles door de kamer. En dan nu de ontboezeming: wat er over is van die egel (en dat is niet veel) ligt nog steeds in mijn bed. Ik kan amper slapen zonder dat stukje stof tussen mijn voeten. Laatst brak het laatste stuk in tweeën en is er een stuk kwijt geraakt bij het doen van de was. Een week lang was ik ontroostbaar. Over bijzonderheden gesproken…
En jij?
Ik denk dat ik het hier maar bij laat. Er zijn nog wel meer bijzonderheden, maar sommige dingen hou ik ook graag voor mezelf. Heb jij ook bijzondere eigenschappen?
Je schrijft:”rare eetgewoontes worden getriggerd als ik slecht in mijn vel zit.”
Voor mij als autist heel herkenbaar.Als er teveel prikkels zijn geweest op een dag, of dingen heel anders liepen dan ik dacht, dan kan ik niet alles eten, alleen “de makkelijke” dingen, de herkenbare dingen, geen nieuwe dingen. En soms heb ik juist weer behoefte aan vreemd eten, of krakend eten, of pittig heet eten. Heel logisch, voor een autist dan.