Het was de dag van mijn verjaardag. We hadden logees in huis. Zoals gewoonlijk was ik vroeg wakker (rond 04.00 uur). Het was namelijk een bijzondere dag: de testdag. Zo’n dag was ik altijd vroeg wakker. Ik kon niet wachten om de zwangerschapstest te doen, tegen beter weten in. Zo voelde het echt. Na zoveel negatieve testen, deden we het een soort van ‘voor de vorm’.
Al vanaf 04.00 lag ik te malen. Vandaag werd ik 30. Graag had ik voor mijn 30e moeder willen zijn. En deze leeftijd voelde toch als een grens. Hierna kun je nog steeds prima zwanger worden. Toch deed het pijn. Ons hart was nog steeds leeg. Mijn buik nog veel leger. Het zou een feestdag moeten zijn, in plaats daarvan vroeg ik me af of het leven nog wel zin had, als onze liefde niet bezegeld werd met een baby.
Zo lag ik te malen, tot het 05.00 uur was. Laat ik die test maar doen, dan ben ik er maar vanaf en kan ik misschien nog wat slapen. Met kleine ogen wandel ik door de badkamer. Voor zo’n test moet het licht wel aan zijn. Die verpakkingen gaan altijd moeilijk open. Ik vervloek mezelf dat ik er gisteren niet eentje heb voorbereid, meestal doe ik dat. Ik plas erover en wacht. Met een lege blik staar ik naar de test. In het begin speurde ik altijd naar dat o zo gewenste tweede streepje. Ik twijfelde standaard aan de test (die zal vast kapot zijn!), tot ik ooit op een moment – ik weet niet meer wanneer- de hoop opgaf.
Vermoeid wachtte ik tot de twee minuten voorbij zouden zijn. Een minuut ging voorbij. En toen gebeurde er iets. Mijn eerste gedachte was: de test is kapot. Heel onzeker verscheen er een tweede blauwe streepje op het scherm. WHUT? Ik hees mijn onderbroek op en strompelde naar het licht. Zag ik het goed? Haalde mijn hoofd een truc met mij uit?
Ik rende terug naar de slaapkamer en struikelde over mijn woorden. Meneer begreep er niets van. Onze logees lagen toch op hun eigen bed? NEE SCHAT: WE ZIJN ZWANGER. Huh, wat zeg je? Ja ja ja, het is de testdag vandaag en we zijn ZWANGER! Na drie keer landde het nieuws en viel hij me huilend in de armen.
Twaalf keer Ovulatie Inductie, Vijf keer IUI. Tal van onderzoeken. Honderden injecties. Tientallen ziekenhuisbezoeken. Miljoenen tranen. Er groeide iets in mijn buik. Het lange wachten kon beginnen.
Van slapen is het niet meer gekomen uiteraard…. En dit was de beste verjaardag ever!
Een geweldig cadeau! <3