Wij kijken terug op een bewogen jaar. Hoe ouder ik word, hoe sneller de tijd lijkt te gaan. Ook lijkt het alsof er meer in mijn leven gebeurd. Vroeger maakte ik me druk om huiswerk of mijn kleding of make-up. Tegenwoordig maak ik me druk over belangrijkere zaken. Alhoewel puberperikelen destijds heel belangrijk konden zijn. Het kon voelen alsof de wereld verging.
Ik had me voorgenomen een heel stuk te typen over mijn persoonlijke doelen van 2020 en mijn goede voornemens voor 2021. Ik doe het niet. Ik heb veel goede voornemens. Maar ik heb ook het talent om dingen somber in te zien. Als ik mezelf doelen stel en verplichtingen opleg, voelt het als falen als ik ze niet haal. En reken maar dat er aan het einde van het jaar meestal weinig terecht is gekomen van mijn oorspronkelijke goede voornemens. Ik ga dus blanco het nieuwe jaar in. Wel blik ik nog even terug op het jaar 2020.
Het was het jaar waarin dood en leven dicht bij elkaar lagen. Meerdere mensen in onze omgeving kregen te horen dat ze niet lang meer te leven zouden hebben. Ook stond 2020 in het teken van ons huwelijk en de geboorte van onze dochter. Het was het jaar waarin ik aan een nieuwe opleiding begon. En het was het jaar waarin een vreselijke pandemie het leven van iedereen veranderde. De impact op ons eigen leven was groot. Gelukkig bleef iedereen in onze omgeving gezond. Tegelijkertijd zag en zie ik mijn familie amper. De nieuwbakken grootouders kunnen de keren dat ze hun kleinkind hebben gezien op 1 hand tellen. Ik mis ze. Vandaag belden we met ze. Ik heb er verdriet van dat ze de mijlpalen van mijn dochter missen. Dat mijn dochter hen bijna alleen maar kent van het telefoongesprekje iedere dag. De discussie in Nederland verhardde. Eerst was er saamhorigheid om dit virus te verslaan. Later kwam er verdeeldheid over de aanpak. Over het wel of niet volgen van de regels. Ik wil er niet veel woorden meer aan vuil maken.
Als ik me dan toch iets moet voornemen voor 2021 is het dat ik hoop dat we liever voor elkaar zijn.
Op de valreep van 2020 ook nog een overzichtje van mijn laatste marktplaatsverkopen. Naast dat wat ik verkocht en weggaf, ging er ook veel troep de kliko in of naar de stort. En een oproep aan iedereen die verstand heeft van postzegels. Ik snap er de ballen van en ik zit hier met een erfenis van hier tot Tokio. Als je weet wat ik er mee kan of moet, kun je je melden. Ik zie door de bomen en plakkertjes het bos niet meer. Ergens in 2023 heb ik die zolder wel opgeruimd.
Ps. Als je je afvraagt hoeveel kleding ik voor mijn dochter heb. Doe maar niet. Doe maar gewoon niet. In 2021 ga ik mijn leven beteren. Of toch niet.
Escaperoom spel | 3,50 |
Kinderboek – Koosje en het Kerstfeest | 1 |
Tien christelijke kinderboeken | 10 |
Dierenboekje | 1 |
Puckababy mini | 28 |
Decoratieve accessoires (volgens mijn man meuk) | 2 |
Set verhuisdozen | 2,50 |
Doosje postzegels | 7 |
Puckababy | 26 |
Twee keer puckababy + 4 stuks kleertjes en een jasje | 60 |
Zilveren postzegel (gekregen bij een bestelling van 100 postzegels) | 15 |
Drie sierraden met gecultiveerde parels | 20 |
Studieboek | 12 |
Berenpakje en jasje | 20 |
Puckababy piep 2x | 45 |
Boek | 2 |
Setje kleding | 2,50 |
Dinopuzzel | Een lief jongetje |
Poppenbuggy + 3 puzzels + 3 boekjes | Gastouder van Saar |
Envelop postzegels | Man van 81 |
2021 staat voor mij in het teken van positiever zijn en meer aan anderen denken en minder aan mezelf. Dat gaat nog wat worden 🙂
Volgensmij -maar ik kan het mis hebben- ben jij een heel aardig persoon. Ik kan me niet voorstellen dat je niet omkijkt naar anderen, zo ken ik je niet namelijk. Maar zo heeft iedereen zijn eigen doelen en voornemens. Het gaat je lukken!