Holy *piep*

Een greep uit mijn financiële leven:

• Staat bij de pinautomaat metzonder bankpasjes. Gelukkig hebben we dan altijd nog een telefoon om mee te betalen….. die leeg is.
• Wil een tikkie betalen maar blijkt al twee dagen op -80,86 te staan.
• Holy *piep* , werd vandaag die rekening van de gastouder afgeschreven? DUIZEND EURO? Ja, maar. Waarom vandaag? Oh wacht, dat is elke maand op de 15e.
• Altijd, elke week. Bol.com: herinnering dat u uw rekening mag betalen. Ah fijn. Ja, had ik weer voor betaling achteraf gekozen? Dat ze dat nog aandurven met mij.
• Tikkie vergeten te sturen en na een maand denken, nou ja, dit is nu ook wel een beetje lullig he. Dus laat maar.
• Schat, waarom heb jij 1 euro en 3 cent gepind op die datum van de gezamenlijke rekening? Heb je daar ook een bon van? Wat was het precies? Kijkt ondertussen naar eigen transactie van 106 euro en iets van centen en vraagt zich af waar in hemelsnaam dat bedrag van was. Googelt vervolgens de omschrijving die erbij staat om de winkel te achterhalen.
• Geld vinden in elke broekzak/verlatenrugtas/doosvanvroeger/onderhetkussen/indela/wasmachine
• Zeg, mevrouwFreezefire, hoeveel kreeg je nou nog van me? Nou ja, geen idee. Ik kijk het straks na. Om het vervolgens te vergeten.
• Speurt bon af naar foutje van caissière, loopt verontwaardigd terug, slikt nog net haar woorden in en zegt ”oh foutje”, als ik zie dat de korting er toch af is gegaan.
• Bij een pinkassa schaapachtig zeggen: ja, pinnen graag.
• Als ze vragen of ik de bon wil schaapachtig zeggen: nee dank je, kan het toch niet terugvragen bij de Belastingdienst.
• Bij het afrekenen op een terras, wederom schaapachtig en toch ook een beetje charmant zeggen: ja, wegrennen is geen optie zeker?

Een beetje laksig is het wel. Sommige dingen. Het past precies in het rijtje van de 8 open pakken hagelslag in mijn keukenkastje. En de sleutels die ik zelfs met airtag niet kan lokaliseren.