Alles is op….

De hagelslag, mijn geld, de cola en het badschuim. Alle essentiële dingen in mijn leven zijn op. Ik heb geprobeerd te werken aan mijn verpakkingenfetisj. Degelijke mensen maken eerst een verpakking leeg voor ze een nieuwe openmaken. En die mensen hebben uiteraard keurig 1 nieuw exemplaar op voorraad. Ik heb meestal 8 stuks in voorraad. Het liefst aangebroken. Ik heb er dus aan geprobeerd te werken. Het opmaken van halve verpakkingen en mijn voorraadbeheer. Over het resultaat verschillen de meningen.

Ik had nu dus één open pak hagelslag, omdat ik eerst alle verpakkingen heb opgemaakt. De laatste chocoladestaafjes kieperde ik vanmorgen op mijn brood. Er was geen nieuw pak meer in voorraad. En dus at ik vanmiddag pindakaas op brood. Mijn badschuim is op en de verpakking heb ik al zes keer omgespoeld in de hoop er nog een druppeltje badschuim uit te krijgen. Inmiddels ben ik aan de voorraad babybadschuim van mijn dochter begonnen. En de cola. Mijn zo geliefde drankje is óók al op. Het allerlaatste slokje heb ik net opgedronken. Ik kan nu natuurlijk heel hard naar de winkel rennen. Maar daar ben ik veel te lui voor. Tegenwoordig bestel ik mijn boodschappen.

Misschien een goed moment om van al mijn verslavingen af te komen. Chocolade, cola, elke dag in bad: ik vervang het gewoon door droog brood, water en niet meer in bad. Een stuk goedkoper, beter voor mijn figuur EN voor mijn portemonnee. Want…. het geld was ook op. Niet echt. Maakt u zich geen zorgen. Of wel. Ik wist dat er nog een rekening afgeschreven zou worden van de kinderopvang. En ik wist dat er te weinig geld op mijn rekening stond. En ik wist de datum dat het geld afgeschreven zou worden. Toch maakte ik geen geld over naar mijn betaalrekening. Te lui, blijkbaar. En dus kwam ik in de min terecht. Het saldo op mij OV-chipkaart was ook – € 0,99. En zo ben ik dus. Ik ben dus ergens in de 30 en ik heb mijn leven prima op orde. Op een paar kleine verbeterpunten na.