Lieve Saar – te laat!

Ik sta altijd te popelen om over je te schrijven. Maar ik ben een beetje te laat deze maand. Ik heb me voorgenomen om aan je fotoboek te beginnen. Voordat ik alle momenten kwijt ben die bij de schattige kiekjes horen. Je ontwikkelt je zo snel dat ik het niet kan bijbenen. Als je een dag naar de opvang bent geweest, dan krijg ik de versie 2.0 terug. Nieuwe woorden, nieuwe dingen die je kunt, een nieuwe glimlach. En je bent ook heel moe dan. Heel even heb ik overwogen om te stoppen met mijn studie en voor jou te gaan zorgen. Fulltime. Omdat we de tijd nooit meer terug krijgen. Omdat ik niet weet of er nog een broertje of zusje komt.

Er ligt een uitdaging voor me. Ik heb niets met dieren. Ik vind ze niet schattig, zelfs niet met de beste wil van de wereld. Maar jij, jij bent een compleet ander meisje als je een vogel, poes of hond ziet. Je ontdooit zodra er een dier in je blikveld komt. Je lach is ontwapenend. Op die momenten ben ik je kwijt. Je ligt te rollebollen met de poes van de buren. Je hebt zelfs een hondje uitgelaten. Uiteraard deed je dat zelluf. Ik had bedacht dat ik nog 18 jaar zou gaan nadenken over het feit of jij wel of niet een huisdier zou mogen. Ik ben bang dat jij dat moment hebt verkort naar een goede 18 weken. Maanden, als ik nog probeer om wat tijd te rekken.

Je bent een stoer wijf. Je hebt speelgoed voor het kiezen. Voor je eerste verjaardag kreeg je een tweedehands autogarage van een bekend merk, met 18 auto’s die heel veel lawaai maakten. Gewoon, omdat je het heerlijk vond om met auto’s te spelen en ze van de garage te laten zoeven. De duplo, daar speel je ook graag mee. En ander speelgoed dat een jaar of 15 geleden als ‘jongensspeelgoed’ zou worden bestempeld. Maar je bent dus blijkbaar ook een poppenmoeder. Of eerder: een echte moeder. Per toeval haalde ik de pop van zolder. Sindsdien ben ik oma. Want het is jouw baby. Baby wordt gevoed, geknuffeld, gekust, gebadderd en de luiers worden verschoond. Het is confronterend en prachtig om te zien hoe jij op dezelfde manier als ik voor je eigen kindje zorgt. Je tilt haar beentjes op om haar billen af te vegen. Je veegt twee keer met het doekje over haar gezicht, precies zoals ik altijd bij jou doen. Ze krijgt een kusje nadat ze in de wandelwagen is gelegd. Zoals ik dat ook altijd bij jou doe. En als je baby gaat slapen zeg je: sssshhhh met je vinger voor je mond.

Je bent razendsnel van eenwoordzinnen naar meerwoordzinnen gegaan. Mama jas pakkuh. Saar mij toen (Saar mijn schoen). Mij toet eeeetuh! (Mijn toetje eten). Papa passen (papa plassen). Nou, zo gaat het nog wel even door. Centraal staat wel het woordje ‘mijnnnn’. Mijn toet. Mijn melluk. Mijn BABY! Mijn toen (schoen). Als ik zeg: we gaan lopen Saar, dan ga je je schoenen halen. En daarna die van mama. En vervolgens roep je JASSS! Als ik vraag om 1 doekje. Dan pak je precies 1 doekje. Als ik vraag om twee doekjes, kom je aanzetten met een doekje in elke hand. Twee dus. Je doet het geluid na van een poes, hond, varken, muis en paard. Je kan je oren, ogen, mond, tandjes, kin, buik, navel, billen, benen, haar, handjes, tenen en vingers aanwijzen. En niet alleen die van jezelf maar ook die van iedereen die maar in je buurt komt. Je geeft handkusjes. En nu is de buurman van 85 verliefd op je.

Je woordenschat breidt zich zo snel uit, dat ik het niet echt meer kan bijhouden. Er zitten een paar opvallende woorden bij. Ziek (muziek), soos kijkuh (ik wil juf Roos kijken), tent, sjeutuh (sleutel), mij MIJ MIJN, tooetuh (computer), toete (toetje), zijntjes (rozijntjes), peeeeh (peer), appuh (appel), wie (kiwi), haaltje (verhaaltje), luije (luier), poehhhhp (met grote glimlach), boem (voor alles dat een hard geluid maakt of botst), Joaaaaaa (een ander kindje), wanduluh (wandelen), wosjt (worst), fanttttt (voor olifant), sak (slak), dietig (verdrietig). Nou ja. Je kan prima duidelijk maken wat je wil of nodig heb.

En het mooiste is. Over twee weken kan ik weer gewoon over je schrijven. Want dan is de maand alweer voorbij! Vrijdag ga je naar het consultatiebureau. Gelukkig heb je de staakt-het-eten-wedstrijd opgegeven. Ik ben benieuwd of we ook resultaat zullen zien op de weegschaal. Je billen zijn nog wel erg dun. En ik mis je babybuikje. Maar je krijgt in elk geval weer een bolle toet. Twee prachtige wangen, glimmend rood als je moe bent. Als je hard lacht subtiel twee kuiltjes.

Meisje met je rode wangen

Ze dansen in de regen

Ze dansen in de zon

Soms dansen er twee traantjes

Op je wangen van verdriet

Meisje met je rode wangen

Ze glimmen van geluk

Uitgeput van ‘t spelen

Meisje met je rode wangen

Warm en heet en zoet

Meisje met je koude wangen

Van het liggen op de grond

Meisje met je koude wangen

Schuil maar, veilig in mijn armen.