Het leed dat moedermaffia heet

Het is echt waar: ze bestaat! De moedermaffia, hoor ik je zeggen? Ja, het is om te huilen. Toen ik zwanger was van onze Saar ging er een wereld voor me open. Als eerste krijg je mensen die blijkbaar vinden dat je een soort publiek bezit bent geworden. Je buik wordt aangeraakt door vreemde mensen. Wildvreemde mensen vragen of borstvoeding gaat geven. De lijst met impertinente en privacygevoelige vragen is eindeloos lang. En als je baby dan geboren is, vindt iedereen dat ze rechten hebben. Recht om de baby aan te raken of op te eisen. Recht om te vragen hoe die bevalling nou precies is verlopen. Het spijt me dat ik graag voor mezelf wil houden hoeveel hechtingen ik heb en waar dan precies. Ook praat ik liever niet over hoe hard ik al dan niet gegild heb, of over de plekken waar alle mensen hun handen en vingers hebben gestoken tijdens de bevalling. Of ik daarna weer seks heb gehad en hoe dat dan voelde. Pardon?

Dit soort vragen zijn vervelend, maar vallen in het niet bij de MOEDERMAFFIA. Alles, werkelijk alles wat je doet als moeder wordt in twijfel getrokken door een groep andere moeders. Met o.a. EconoWiser had ik een gesprek hierover, het gesprek ging over werken als moeder na je bevalling en we kwamen tot de schokkende conclusie dat je het nooit goed kunt doen. Als je thuisblijft ben je ouderwetsch en teer je op de centen van je vent, als je deeltijd werkt ben je een deeltijdprinses die op de centen van je vent teert én zich tegelijkertijd schuldig moet voelen over het deeltijd dumpen van de kids (want het aantal uur dat je werkt is toch nooit goed, en hoe hou JIJ alle ballen in de lucht?) en als je tegen voltijd aan werkt ben je een slechte moeder die haar kinderen dumpt (en hoe combineer JIJ dat met het ouderschap?!).

Inmiddels durf ik bijna niet meer over de keuzes te praten die ik maak als moeder. Opvang, luiers, voeding, kinderwagen, wiegjes, kleding, de manier waarop je haar zit en of je wel of geen make-up draagt (goed nu overdrijf ik een beetje). Blijkbaar is er een groep moeders die zich een sterke mening over dit zaken vormt en er een dagtaak van maakt om andere vrouwen te veroordelen om de keuzes die zij maken.

Lieve vrouwen: laten we wat aardiger voor elkaar zijn. Moeder zijn is heel erg best wel zwaar. Laten we het elkaar niet moeilijker maken dan het al is.

2 gedachten over “Het leed dat moedermaffia heet”

  1. Dit mis ik absoluut NIET, en hou je vast, grootste schok ever komt er aan:
    Al die keuzes maken geen ene coño uit op het eindresultaat.

    Ok als je even bekomen bent van die schok, die 5 minuten langer in een plasluier in 2006 zorgden bij mij in ieder geval niet voor een kind dat nu gewapende overvallen pleegt ofzo.

Reacties zijn gesloten.