Vandaag bespraken we de concept jaarrekening en de aangiftes IB met onze accountant. We kennen hem al 12 jaar en hij is vanaf het begin betrokken bij ons financiële leven. Maar, inmiddels kennen we elkaar best goed. Toen hij vroeg welk tijdstip ons uitkwam, gaf ik hem twee opties. In de morgen, met onze dochter erbij of in de middag in alle rust. Hierop antwoordde hij dan het liefst ‘s morgens kwam, zodat hij onze dochter ook kon zien. Het heeft natuurlijk niets met zijn werk te maken en het maakt de bespreking onrustiger. Toch vond ik het mooi. Hij kent onze FIRE-ambities en vooral de gedachtegang daarachter. Helaas bleek hoe weinig hij er van snapte toen hij aandrong op meer, meer en meer. Daar later meer over 🙂
De euro’s
Op deze kant van de cijfers is niet zoveel aan te merken. In het meerjarenoverzicht zie je wat fluctuatie in de omzet- en winstcijfers. Dit is makkelijk te verklaren. Corona en de bijbehorende maatregelen kwamen de hoek om kijken. In het jaar waarop zelfs mijn man thuis kwam te zitten van zijn werk, kelderden de cijfers. Het afgelopen jaar herstelde zich dat en de omzet was weer op het oude niveau. Door gebruik te maken van verschillende aftrekposten werd het belastbaar inkomen net uit de inkomensschaal van 49% gedrukt (< € 68.508). Het is een beetje spelen met de cijfers tot je een optimaal resultaat krijgt. Helaas worden de aftrekposten steeds verder beperkt en veelal vindt er ook een correctie plaats waardoor aftrekposten niet meer tegen het hoogste tarief van de inkomstenbelasting afgetrokken worden. Een redenering die ik kan volgen. Ik ben alleen niet zo schijnheilig om te zeggen dat ik dat geweldig vind. Belasting betalen is nodig. Maar ik hou er niet van, ook al maak ik gebruik van de gezondheidszorg, het onderwijs, de infrastructuur etc.
De (onverwachte) boodschap
Toch wijst de accountant me te verrassen. Hij kent de filosofie die we aanhangen en weet ook waarom we dit pad zijn ingeslagen. Acht jaar lang heeft hij geprobeerd ons praktijken te verkopen van andere klanten van hem, die wanhopig opzoek waren naar een opvolger. Inmiddels weet hij dat dat niet de ambitie is, omdat vrijheid en morgen kunnen stoppen met werken altijd een optie moet kunnen zijn. Vrijheid is voor ons het allerbelangrijkste onderdeel van de reis naar FIRE. Hoe die vrijheid er uitziet is voor iedereen weer anders. We hebben net een uur lang gehoord bij elke post hoe goed we het voor elkaar hebben. Dan informeert hij (voor de vorm) naar alle maatregelen die we genomen hebben om inkomensverlies op te vangen. Ja, het testament is geregeld. Ja, er is een arbeidsongeschiktheidsverzekering. Hij heeft ons vermogen zien groeien van niks naar euro op de spaarrekening naar een slordige 270.000 euro op de bank- en beleggingsrekeningen. Eerlijk gezegd viel mij de grondslag sparen en beleggen tegen. Dat komt natuurlijk omdat deze gebaseerd is op de stand van 01-01-2021. Inmiddels zijn we 1,5 jaar en tienduizenden euro’s verder. Voor mij is het een vuurrode indicator. Blijkbaar ben ik op mijn 32e gewend aan bedragen die abnormaal zijn.
Oh ja, die boodschap. Hij vond dat ik rapidemento mijn opleiding moest afronden en aan het werk moest gaan. Voor meer meer meer doekoe’s. Nu snap ik dat hij onze financiële raadgever is en het beste met ons voor heeft op dit gebied. Maar mijn guthe. Waar heeft hij zijn oren verstopt? Ik wil niet meer, meer, meer. Ik wil gewoon minder, minder, minder. Hedde gij wel geluisterd naar wat ik de afgelopen 8 jaar allemaal gezegd heb? Oke, ik praat een beetje snel en veel. Maar toch. Luisteren! Nou bedankt voor het advies, maar ik ben effe druk met de boaz’en van deze wereld. Later ga ik wel weer werken. Want nu ben ik te druk met vandaag.