Ruzie is misschien een groot woord, want het is een soort ruzie met mezelf. Het speelt zich alleen af in mijn hoofd. Maar ik ben wel boos op de garage. Dat komt zo:
Wij hebben twee auto’s en ik ben zeer gehecht aan mijn eigen exemplaar. Door corona en de geboorte van mijn dochter, staat mijn auto al een tijdje stil. Heel af en toe rij ik er een stukje mee, maar meestal pak ik de grote auto omdat daar een kinderstoeltje in zit. Het was zelfs zo erg dat ik in de winter tot de conclusie kwam dat er paddenstoelen groeiden in mijn auto. Sindsdien beloofde ik beter voor mijn auto te zorgen en ging ik er wat vaker mee weg. Maar ja, waarheen dan in deze coronatijd? Een keertje naar de fysiotherapeut en af en toe mocht er mee naar het ziekenhuis.
Inmiddels vraag je jezelf vast af waarom ik nog een eigen auto heb? Ja, die vraag stel ik mezelf ook. De auto is niet zo duur, dus dat was een goed excuus. Hij reed zo fijn. En ik kon tenminste wat zien, want met mijn 1,55 m haat ik het om in grote auto’s te rijden. Maar nu komt ‘ie: Ik ben dus een klein beetje boos.
Vorige week moesten de auto’s allebei voor de APK en een beurt. Eerst de ene auto en daarna omwisselen voor de andere. Ik heb een hele fijne garage, een aantal jaar geleden ben ik gewisseld van dealergarage naar een gewoon Bovag-gecertificeerd garagebedrijf. Ik ben super tevreden over die gasten. Een hele aardige eigenaar, zal nooit iets doen wat niet nodig is en is transparant over de kosten. Op het moment dat ik wisselde van garage, gingen de rekeningen drastisch naar beneden. Vroeger waren we met gemak € 800 per jaar kwijt aan onderhoud. Per auto. Sinds we hier zitten hebben we soms een rekening van € 100, € 200 en misschien eens een keer € 300, maar daar houdt het ook op. Wat vooral heel fijn is, is dat je goed advies krijgt over wat wel of niet moet gebeuren en wat daarbij je opties zijn. Uiteraard komt er een moment dat er weer groot onderhoud nodig is of iets kapot is en een hoge rekening onvermijdelijk is.
Mijn auto was vorige week vrijdag aan de beurt. Ik hoorde niets en ging er dus vanuit dat er geen bijzonderheden waren. Gisteren was de andere auto klaar en daar belde de eigenaar over. Nu moet je weten dat het bedrijf vorig jaar van eigenaar gewisseld is: de oude eigenaar is met pensioen en één van de monteurs heeft het bedrijf overgenomen. De nieuwe eigenaar belde dus dat de auto klaar was en dat hij een vervelende mededeling gehad. Aan mijn auto mankeerde nogal wat en hij had reparaties uitgevoerd voor, let wel: € 800!!!! Mijn mond viel open… Niet vanwege het bedrag, maar omdat ik hier helemaal niet over geïnformeerd was en ik inmiddels voor een voldongen feit stond. Ik heb hem dit ook direct verteld. Hij begon een beetje te stotteren en bood direct zijn excuses aan. Hij had moeten bellen, maar had het erg druk gehad. Ik vind dat geen excuus, want ik ben namelijk een klant en ik had willen weten wat ik kon verwachten en wat mijn opties waren. Hij vertelde dat de reparaties echt noodzakelijk waren en dat geloof ik ook best. Maar ik had het willen weten.
De kosten
En die hoge kosten waren ook een klein beetje mijn eigen schuld, vertelde hij. Hij kon zien dat ik amper gereden had met de auto en de remmen waren helemaal vast gaan zitten. Dit was levensgevaarlijk. Verder waren de veren aan de voorkant gebroken en ook dit is een vrij dure reparatie. Als laatste had de auto allerlei onderhoud nodig vanwege het lange stilstaan. En een grote beurt dus. Hij drukte me op het hart vaker met de auto te rijden en ook wat langere afstanden. De auto had wat extra liefde nodig. Tja, wie niet?
En nu?
Tijdens mijn piekeruurtje in de nacht, heb ik over de kwestie nagedacht. De eigenaar is een jonge vent van onze leeftijd. Eerst was hij monteur en nu heeft hij allerlei andere verantwoordelijkheden. Hij heeft direct zijn excuses aangeboden en bood aan dat we de rekening in drie termijnen mochten betalen. Iets wat helemaal niet nodig is, want uiteraard heeft deze finance-gekkie geld gereserveerd voor dergelijke onverwachte rekeningen. Ik heb de rekening eens goed bekeken en volgens mij heeft hij geen onnodige dingen in rekening gebracht. Een gedeelte van de rekening is ook gewoon mijn eigen schuld. Hij heeft alleen verzaakt in de informatievoorziening richting ons. En dus laat ik het hierbij voor nu. We maken allemaal fouten en vergissingen. Een eigen bedrijf komt met verantwoordelijkheden en zorgen en ik kan me voorstellen dat er soms dingen boven zijn hoofd groeien of dat hij iets vergeet.
Les in financiën
Overigens kan hij nog wel een lesje gebruiken in geldzaken. Toen hij mijn man ophaalde met zijn veel te dure auto ging het over de wijk waarin wij wonen en in het huis dat zijn vrouw wil kopen. Dat huis was veel te duur en hij wilde echt geen € 20.000 betalen voor één of andere verbouwing. Ondertussen vertelde hij rustig over de auto die hij gepimpt had en hoeveel geld hij daar ingestoken had. Ik kan je vertellen, daar kan je een hele mooie keuken en badkamer van kopen. Hij heeft nog wel wat te leren op financieel gebied. Maar hebben we niet allemaal wat te leren? Vanmorgen heb ik de nota direct betaald via internetbankieren. Het is niet anders en de financiële pijn ben ik morgen vast weer vergeten. En, ga je dan nu die auto verkopen? Nee natuurlijk niet, want ik heb er net een dure reparatie aan laten doen! En verder kost die auto natuurlijk helemaal niets…
Tip van de dag
En dan heb ik nog een tip voor je. Helemaal gratis. Ja echt waar, geen addertjes onder het gras.
- Als je nu geen champignonkwekerij in je auto wil hebben;
- Veiligheid voor jou belangrijk is;
- En je wilt je geld besteden aan nuttige zaken en niet aan vastgeroeste remmen en een droge motor.
Rij.Dan.Vaker.Met.Die.Fucking.Auto.Dan.Een.Keer.Per.Twee.Maanden.In.Coronatijd.