De bijnaam van Meesman is ook wel ’de olifant’, naar het logo dat ze voeren. Vorige week bezochten we voor het eerst in ons leven de dierentuin met Saar. Mooi man. De dieren dichtbij die veel in actie kwamen hebben het meeste indruk gemaakt. De apen, de panter die stillag en andere luie dieren hebben niet veel indruk gemaakt. De olifant die wortels eet, de pinguings die zwemmen, de lange nek (giraffe) en de vissen hebben veel indruk gemaakt.

Iedereen die het horen wil (en ook de mensen die het eigenlijk niet horen willen) vertelt ze over de lange nek. Als ze ’s morgens wakker wordt heeft ze het nog steeds over de lange nek. De ojiefantttt eet wottels. De entree van het park was dankzij de korting van degene met wie we mee waren goed te doen. Het eten op het park was schreeuwend duur, maar wel goed. Aan het einde van de dag waren er in elk geval twee mensen overprikkeld, maar ik kan je vertellen dat die twee mensen ook om het hardst genoten hebben. En deze moeder liet zich verleiden tot een impulsaankoop. Mijn man ging niet mee de souvenirwinkel in. Ik kreeg maar 1 echte restrictie: geen knuffel. En een soort van budget van maximaal vijf euro.

Uiteindelijk kwam ik naar buiten met een knuffelolifant van 25 euro. Blikken kunnen soms bijna fataal zijn. Maar als mijn dochter dan vandaag de hele dag paradeert maar haar ojiefantttt en ’m aan wildvreemde mensen op straat laat zien. Tja, dan waren het toch 25 goed uitgegeven euro’s…