Lieve Saar – 26/27 maanden

Door de perikelen rondom mijn opleiding en stage, is het er nog niet van gekomen om over Saar te praten. Maar hier dan alsnog een verlate update.

Wát gaat het goed met haar. Ze groeit en bloeit. Letterlijk. Begin september leek ze een sprongetje te maken in haar ontwikkeling. Ze sliep significant langer en ze at als een bouwvakker. De tijd dat ze drie weken lang weigerde één hap te eten ligt nog vers in het geheugen. Hoe dankbaar ben ik dan ook dat ze weer durft en kan eten. Ze komt vertellen als ze honger heeft. Ze komt vragen om rozijntjes, maisvingers (sjippies!) of een banaan. Op dit moment eet ze ongeveer vier boterhammen op een dag, twee stuks fruit en allerhande snacks (komkommer, rozijntjes, een koekje etc). Het avondeten gaat iets moeizamer, maar in vergelijking met alle avonden dat ze niets gegeten heeft méér dan prima. Ze is in een paar maanden tijd 2,5e kilo aangekomen en daarmee weliswaar nog aan de onderkant van de curve, maar wel weer binnen de lijnen. Het slaapritme is helemaal op de kop. Waar ze vroeger om vijf uur omviel van de slaap, ligt ze nu in bed te keten tot half negen. En stipt 05.30uur beslist ze dat het dag is. Ook de middagdutjes worden korter of overgeslagen. Dat laatste is ze eigenlijk nog niet aan toe, ze heeft de rust nodig. Maar ze is te koppig om zich over te geven aan de rustmomenten.

Er zijn zoveel dingen die de moeite waard zijn om te vertellen. Het is een ontzettend dikke wijsneus. En eerlijk is eerlijk: ik begin het ook steeds leuker te vinden. Alhoewel ik vroeger helemaal idolaat was van baby’s en dacht dat dat de beste fase was van mijn kind, denk ik daar nu anders over. Hoe ouder ze wordt, hoe meer interactie er plaats vindt. En dat vind ik heerlijk. Ik kan haar dingen uitleggen. Ze praat tegen mij. Een aantal leuke dingen die ze gezegd heeft:

• We zaten rustig aan tafel te eten. Vanuit het niets zegt ze: lekkur kookt mama!
• Ze kon niet slapen en ik zei: zal ik een liedje voor je zingen? Het kind antwoordde: ‘Liever niet mama’.
• Ik vind dat heeejemaal mooi.
• Saar is bang van vliegtuigen, nadat een aantal straaljagers vlak boven haar hoofd zijn gepasseerd. Ze rent dan panisch naar me toe. Laatst pakte ze haar eigen baby en zei ze: “isse niet ejjuhg, is in de wolluke, kan niet bij jou. doet heeeejemaal niets. ik ben bij jou baby.
• Ik vind jou lief.
• Doe maar niet aan mijn haar zitten, papa heeft het heeeejl mooi kamt.
• Dit is een beetje haaa (terwijl ze mijn BH aangeeft).
• Saar gaat zelluf naaj de winkel toe om bjoodjes te kjopen met centjes.
• Ben eeeevuh mama hellupu.

Soms heeft ze een kleine driftbui, zoals peuters dat kunnen hebben. Best regelmatig ook. Want ze weet precies wat ze wil een neemt met minder geen genoegen. We zijn en moeten best strikt zijn in onze regels op bepaalde gebieden, want echt ze veegt de vloer met je aan.

Sinds deze week is ze bezig met zindelijk worden. Ook dat ging veel sneller dan gedacht. We zijn deze week begonnen en ze heeft nu drie dagen droge pampers (ook tijdens haar middagslaapje) en komt zeggen als ze naar de wc moet. We hebben een handig trapje met brilverkleiner in de wc waar ze op kan klimmen. Maar ze heeft uiteraard nog hulp nodig bij het uitdoen van de kleren, handen wassen en überhaupt blijven we nog een poosje bij haar om haar vertrouwen te geven in wat ze doet. Vandaag was een spannende dag voor haar en dan merk je dat het wat lastiger gaat en ze regelmatig plast in haar luier. Het is ook nog maar een klein meisje. Ze heeft nog tijd zat om droog te worden.

Al met al gaat het dus heel goed en vooral lekker normaal bij ons. Geen ziekenhuisbezoekjes. Geen gekke zorgen. Normale driftbuien en vooral lekker genieten van haar geklets.

Wat vonden jullie de leukste periode/leeftijd bij je kind?