Een jaar getrouwd!

Ruim een jaar geleden stapte ik in het huwelijksbootje met mijn man. We hadden dus ons eerste jubileum. Voor de gelegenheid heb ik mijn trouwring even afgedaan. Dat doe ik eigenlijk nooit. De datum staat er in. Zijn naam. De afdruk van de ring staat in mijn vinger.

Een terugblik op het afgelopen jaar. Ik kijk naar de trouwfoto’s aan de muur. Wat is er veel veranderd het afgelopen jaar. Op de foto’s straal ik. Ik straal doordat ik zwanger ben. Vol trots droeg ik ons kind. Niet alleen daardoor natuurlijk, want ik straalde omdat het tot dan toe de beste dag van mijn leven was. Maar ik straalde. Samen straalden we. We trouwden op onze manier. De beslissing werd 3 weken van tevoren genomen. We trouwden in het geheim: we stuurden achteraf de kaartjes rond. Dit werd ons niet in dank afgenomen. Maar het past bij wie we zijn.

Onze dochter werd geboren. Die lieve Saar. We belandden in een rollercoaster van ziekenhuisopnames en medische bezoeken. Een tweede lockdown kwam om de hoek kijken. Ik miste mijn familie die heel ver weg woont en die ik zo weinig heb gezien sinds maart 2020. We werden geconfronteerd met ziekte en overlijden. Ik vond het geen makkelijk jaar. Sterker nog, ik maak er geen geheim van dat ik het leven soms best lastig vind. Dat ik worstel. Het afgelopen jaar was om meerdere redenen een worsteling. Maar ik kom elke dag thuis. Thuis bij mijn man.

Cause all of me, loves all of you
Love your curves and all your edges
All your perfect imperfections
Give your all to me, I’ll give my all to you
You’re my end and my beginning
Even when I lose I’m winning
Cause I give you all of me
And you give me all of you, give me all of you

2 gedachten over “Een jaar getrouwd!”

Reacties zijn gesloten.